شـوّال اگر نشد به محـرّم حساب کن            این روسیاه را بخـر، آدم حـساب کن

یک عمر گفته‌ام به همه نان خور توأم            لطفی کن و زکات مرا هم حساب کن

اشکم چکیده در غم تو صبح و ظهر و شام            این چشمه کوچک است تو زمزم حساب کن

یـا ایـهـا الـعـزیـز گـنـاهـم اگـر زیـاد            بخـشـنده‌ای، گـناه مرا کم حساب کن

صف بسته‌اند خـیل طـلـبکارهای من            تو ضامنم شدی خودت از دم حساب کن

این اربعین مسافر تو می‌شوم حسین!            با ایـنکه روسـیاه می‌آیـم، حساب کن

خـوبان عـالـمـند هـمه زیر سـایـه‌ات            من را دخـیلِ سایۀ پرچـم حساب کن